colero -a
|
Tomado del catalán coler, derivado de colar, variante de quallar, ‘coagular’, del latín COAGULARE, ‘cuajar’, derivado de COAGULUM y este derivado de AGERE, empujar’. |
Ø |
1400-60 |
colgada
|
Derivado de colgar, del latín COLLOCARE, derivado de LOCUS, ‘lugar’. |
s.f. (CORDE: 1400) |
1400-60 |
colgajo
|
Derivado de colgar, del latín COLLOCARE, derivado de LOCUS, ‘lugar’. |
1495 (CORDE: 1400) |
1400-60 |
colgante
|
Derivado de colgar, del latín COLLOCARE, derivado de LOCUS, ‘lugar’. |
s.f. (CORDE: 1400) |
1400-60 |
comodar
|
Tomado del latín commodare, derivado de commodus, y este derivado de modus, ‘manera, medida’. |
1531 (CORDE: 1491) |
1480 |
compartidamente
|
Derivado de compartido, y este derivado de compartir, a su vez, derivado de partir, del latín PARTIRI, ‘partir’. |
Ø (CORDE: 1563) |
1429 |
compartimento
|
Derivado de compartir, y este derivado de partir, del latín PARTIRI, ‘partir’. |
s.f. (CORDE: 1396) |
1400-60 |
compatible
|
Tomado del latín compatibilem, derivado de compati, y este derivado de pati, ‘padecer’. |
s.f. (CORDE: 1450) |
1442 |
compendiosamente
|
Derivado de compendioso, y este derivado de compendio, tomado del latín compendium, 'ahorro', derivado de pendere, 'pesar'. |
Ø (CORDE: 1491) |
1468 |
complañido -a
|
Derivado de plañir, del latín PLANGERE, 'lamentarse’. |
s.f. (CORDE: 1493) |
1493 |
composta
|
Tomado del catalán composta, derivado de compondre, del latín COMPONERE, derivado de PONERE, ‘poner’. |
1791 (CORDE: 1400) |
1400-60 |
conmutar
|
Tomado del latín commutare, derivado de mutare, ‘cambiar’. |
1400-99 (CORDE: 1427-28) |
1415 |
concubina
|
Tomado del latín concubinam, derivado de cubare, ‘acostarse’. |
1438 (CORDE: 1218-50) |
1493 |
confiadamente
|
Derivado de confiado, y este derivado de confiar, formado en romance a imitación de confidere, derivado de fidere, ‘tener confianza’ |
Ø (CORDE: 1493) |
1493 |
conflicto
|
Tomado del latín conflictum, derivado de fligere, ‘golpear’. |
1438 (CORDE: 1427-28) |
1468 |
congojado -a
|
Derivado de congoxar, y este derivado de congoxa, tomado del catalán congoixa, y este del latín vulgar *CONGUSTIAM, derivado de ANGUSTUS, ‘angosto’. |
Ø (CORDE: 1400-18) |
1493 |
congruidad
|
Tomado del latín congruitatem, derivado de congruus, ‘adecuado’, derivado de congruere, y este derivado de gruere, variante de ruere, 'lanzarse'. |
1440 (CORDE: 1411-12) |
1468 |
conjeturar
|
Derivado de conjetura, tomado del latín conjecturam, derivado de conjicere, ‘echar en un montón’, y este derivado de jacere, ‘arrojar’. |
1490 (CORDE: 1427-28) |
1493 |
conjurador -ora
|
Derivado de conjurar, del latínCONJURARE, derivado de JUS, ‘derecho’. |
1490 (CORDE: 1260) |
1493 |
conociente
|
Derivado de conocer, del latín *CONOSCERE, por COGNOSCERE, 'aprender', derivado de NOSCERE, 'conocer', saber'. |
1330-43 (CORDE: 1236) |
1468 |