Tomado del catalán o del occitano canonge, del bajo latín CANONICUM, 'clérigo'.
Nebrija Ø
Formes
calonge (1), calonges (5), canonge (7);
Variants formals
calonge (6), canonge (7);
1a. doc. DCECH:
1220-50 (CORDE: 1189)
1a. doc. DICCA-XV
1417
Freq. abs.
13
Freq. rel.
0,0582/10.000
Família etimològica
CANON: calonge, canon, canónicamente, canónico -a, canónigo, canonizar, canonjía;