Derivado de conjurar, del latín CONJURARE, 'unirse en juramento', derivado de JUS, 'derecho'.
Nebrija: Ø
Formes
coniurados (1), conjurado (1);
Variants formals
conjurado -a (2);
1a. doc. DCECH:
s.f. (CORDE: 1284)
1a. doc. DICCA-XV
1430-60
Freq. abs.
2
Freq. rel.
0,00895/10.000
Família etimològica
JUS: adjudicar, adjuración, adjurar, conjuración, conjurado -a, conjurador -ora, conjurar, conjuro, esperjurio -a, injuria, injuriado -a, injuriador -ora, injuriante, injuriar, injuriosamente, injurioso -a, injustamente, injusticia, injusto -a, ipso jure, judex -icis, judicador -ora, judicar, judicatura, judicial, judicialmente, judiciariamente, judiciario -a, juez, juicio, jura, jurada, juradería, jurado, jurador -ora, juramentar, juramento, jurante, jurar, juratus -a -um, jurgio, jurídico -a, jurisdicción, jurista, juro, jus -ris, jus luendi, justamente, justedad, justicia, justiciado, justiciado -a, justiciar, justicier, justiciero -a, justificación, justificadamente, justificado -a, justificar, justo, justo -a, jutge, juzgamiento, juzgar, perjudicador -ora, perjudicar, perjudicial, perjuicio, perjurar, perjurio, perjuro -a, sinjusticia, verjus;