afincar

Derivado de fincar, del latín vulgar *FIGICARE, 'clavar, hincar'.
Nebrija: Ø
  • 1
    verbo intrans./pron.
    Seguir estando <una persona> en [una situación o un estado] a lo largo del tiempo.
    Relacions sinonímiques
    permanecer, quedar, remanir;
    Exemples
    • «Mas la gracia mira a las cosas eternas. e no sta puesta: e | afincada | en las cosas temporales: ni se turba de·la perdida de·la hazienda:» [C-Remedar-079r (1488-90)];
      Ampliar
    Distribució  C: 1;
Formes
afincada (1);
Variants formals
afincar (1);
1a. doc. DCECH: s.f. (CORDE: 1275)
1a. doc. DICCA-XV 1488-90
Freq. abs. 1
Freq. rel. 0,00448/10.000
Família etimològica
FIGERE: afijo -a, afincar, ahincadamente, ahincado -a, ahincar, ahínco, ahíto, confegir, crucificador -ora, crucificar, crucifijo, crucifixión, crucifixor -ora, desconfir, desconfita, ficante, ficar, fijación, fijamiento, fijar, fijo -a, fincable, fincar, fixión, hincar, hito, hito -a, infijo -a;