Tomado del latín reprobare, 'desechar', resultante del cruce de probus, 'probo, bueno', y probrum, 'torpeza, infamia'.
Nebrija (Lex1, 1492): Reprobo. as.a ui. por reprovar.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Reprovar. reprobo .as. improbo .as.
Formes
reprobada (1), reprobado (1), reprobar (2), reprouada (4), reprouadas (1), reprouado (2), reprouados (1), reprouamos (1), reprouando (1), reprouantes (1), reprouar (2), reprouays (1), reprovada (1), reprueua (3), reprueuen (1), roprouar (1);
Variants formals
reprobar (4), reprovar (19), roprovar (1);
1a. doc. DCECH:
1438 (CORDE: 1350)
1a. doc. DICCA-XV
1430-60
Freq. abs.
24
Freq. rel.
0,107/10.000
Família etimològica
PROBUS: aprobación, aprobar, comprobar, esprobamiento, improbar, ímprobo -a, probable, probación, probadamente, probadera, probado -a, probanza, probar, probidad, prueba, reprobación, reprobado -a, reprobar, reprochoso -a;
PROBRUM: oprobio, reprobación, reprobado -a, reprobar, reprochado -a, reprochar, reproche, repropiar;