Del latín FASTIDIUM, 'asco, repugnancia', derivado de FASTUS, 'orgullo'.
Nebrija (Lex1, 1492): Fastidio. is. iui. por aver hastio actiuum .i. Fastidium. ij. por el mesmo hastio. Saties satiei. por el hastio. Satio. as. aui. por hartar hasta hastio actiuum .i.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Hastio. fastidium. satietas .atis. saties. Hastio aver. fastidio .is. fastidiui.
Formes
fastio (8);
Variants formals
fastio (8);
1a. doc. DCECH:
1495 (CORDE: 1250)
1a. doc. DICCA-XV
1400-60
Freq. abs.
8
Freq. rel.
0,0358/10.000
Família etimològica
FASTUS: enhastiar, fastidio, fastidium -ii, fastigoso -a, fasto, hastío, hastioso -a;