Mot | Accepció | Frase | Situació | |
---|---|---|---|---|
ahora | 1 |
mas vna fuerte consolacion de tu paciencia. Ca por esta poca volundad que | agora | dexas de grado: hauras siempre tu volundad en los cielos. Ende fallaras quanto
|
C-Remedar-074r (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
ha el trabaio de·la penitencia. e la homilde subieccion sera gloriosamente coronada. | Agora | pues inclina te homilmente so las manos de todos e no cures quien
|
C-Remedar-074v (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
en las manos de Dios el hombre desconsolado.§ Senyor Dios sancto padre: sey | agora | : e para siempre bendito. que assi como quieres. ha sido fecho. e lo
|
C-Remedar-074v (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
ti. Ca haun que fuesse mayor: no te deurias mouer. mas dexa la | agora | passar. ca si mucho viuieres: no sera la primera: ni la postrera. ni
|
C-Remedar-082r (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
a aquel sacerdote de Dios: por oyr le celebrar los diuinos misterios. Mas | agora | hai muchos sacerdotes: e en muchos logares se offrece Christo: e tanto se
|
C-Remedar-088v (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
sieruo. Ca a ti señor Jesu he leuantado mi alma. yo te desseo | agora | deuotamente: e con acatamiento recebir. codicio te meter en mi casa. por que
|
C-Remedar-090r (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
pues la sancta communion del mal: e confirma en el bien. Ca si | agora | que celebro e comulgo: soy tan negligente e tibio. que faria. si no
|
C-Remedar-090v (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
Ahe tu has sido fecho sacerdote: e consagrado para celebrar. para bien mientes | agora | : que offrezcas el sacrificio de Dios fiel: e deuotamente: e te conserues sin
|
C-Remedar-092v (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
demandar su gracia.§ O senyor muy dulce: e muy amado: al qual yo | agora | desseo recebir. tu sabes mi enfermedad e la necessidad: que padezco: e en
|
C-Remedar-102v (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
Esso·mismo fallamos en el pensamiento. Ca no pensamos con trabaio: o difficuldad | agora | esto. agora aquello: como nos occorre. mas no surte dende effecto alguno. segun
|
C-Remedar-109r (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
fallamos en el pensamiento. Ca no pensamos con trabaio: o difficuldad agora esto. | agora | aquello: como nos occorre. mas no surte dende effecto alguno. segun que vees
|
C-Remedar-109r (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
mi spiritu. e esto faze con ansia: con difficuldad: e con trabaio. pensando | agora | todos sus años en amargura de su alma: agora los iuhicios de Dios
|
C-Remedar-110r (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
e con trabaio. pensando agora todos sus años en amargura de su alma: | agora | los iuhicios de Dios que son muy fondos en el cielo arriba: e
|
C-Remedar-110r (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
Ahun que hauemos conocido a Christo segun la carne. empero no lo conoscemos | agora | segun la carne.§ Capitulo .xviij.§ E mas adelante haueys de saber: que a
|
C-Remedar-111v (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
que no son de temer. e speran las: que no son de sperar. | Agora | se desfazen de gozo. agora de subita tristeza se podrecen. los quales han
|
C-Remedar-112r (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
e speran las: que no son de sperar. Agora se desfazen de gozo. | agora | de subita tristeza se podrecen. los quales han menester mas ayuda de fe
|
C-Remedar-112r (1488-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
sera de muy grandes querellas. El terçero sera de muy grandes dolores.§ Pues | agora | çerca del primero articulo insistendo, o declarando es de saber que la bien
|
C-SermónViernes-002r (1450-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
bendicho tu consolaste todas las criaturas con·la venjda, del mj fijo, e | agoras | dexas a·mj mesqujna syn consolaçion. Que cosa fize yo, o que ofensa
|
C-SermónViernes-011r (1450-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
que con·el que esperaua ser consolada e perfecta mente biuir aventurada. e | agora | cruelmente que lo vea delante mjs ojos despedaçar. A·la qual respondio el
|
C-SermónViernes-011r (1450-90) | Ampliar |
ahora | 1 |
e escopido, e asy como cordero muy manso. sera traydo, al sacrifiçio. E | agora | hermanos considerando, que se allega la ora de·la pasion, alleguemo·nos porque
|
C-SermónViernes-012v (1450-90) | Ampliar |