Mot | Accepció | Frase | Situació | |
---|---|---|---|---|
que1 | 1 |
a quien uos ama. § Doled·uos de mi que peno / la uida triste | que | biuo / non fagays de mi ageno / que nasci uuestro catiuo / renegad mala
|
E-CancEstúñiga-127v (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
fare una colaçion / breuemente syn errar / desechando dilacion / loando uuestra perfection / | que | es bien digna de narrar / e quien tiene enamorada / que de muy bella
|
E-CancEstúñiga-128r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
uuestra perfection / que es bien digna de narrar / e quien tiene enamorada / | que | de muy bella presuma / perdone·me esta uegada / la uerdat sera fablada
|
E-CancEstúñiga-128r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
se que os touo Dios guardada / de ab inicio fasta agora / para aquel | que | uos adora / por quien soes dea llamada / cuya fama se consuena / ser
|
E-CancEstúñiga-129r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
non uiesse / mas de·que ui tan linda dama / vuestra fama parescio rama / | que | de un arbol se cayesse / porque Dios quiso mostrar / flor nueua sobre las
|
E-CancEstúñiga-129r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
Caruaiales. Cancion suya. § Sy desis que uos offende / lo | que | mas mi seso piensa / si rason algo defiende / en tal caso amor dispensa
|
E-CancEstúñiga-129v (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
es llanto o pena / syn faser mudança alguna / fare como la serena / | que | canta cum la fortuna / y en la bonança sufre pena. § Qvando loro quando
|
E-CancEstúñiga-130r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
mis cuytas escriuo / pues Fortuna sy l·ordena / fare como la serena / | que | canta cum la fortuna / y en bonança sufre pena.
|
E-CancEstúñiga-130r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
Villançete. § Saliendo de un oliuar / mas fermosa que arreada / vi serrana | que | tornar / me fiso de mi iornada. § Torne·me en su compannia / por
|
E-CancEstúñiga-130v (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
lana / njn querays de mi burlar / pues sabeys so enaienada. § Vi serrana | que | tornar / me fizo de mi tornada.
|
E-CancEstúñiga-131r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
triste que non Maria / aflita con mucha pena / vi tristeza en sennoria / | que | iniusto amor condena / mas bella que Madalena / cabellos cara llorosa / mostrando·se
|
E-CancEstúñiga-131r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
Del mesmo. § El | que | mas leal io fallo / d·estos paisanos nuestros / veo que tiene su cauallo
|
E-CancEstúñiga-131v (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
A ti el famoso et moderno cesar cuyas manos besando con reuerencia non menos | que | deuo. A ti por cuya absencia lealtad afflige et multiplica el mi licito deseo
|
E-CancEstúñiga-132r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
grandes fechos: e una breue execucion a tu partida et deseada uenida por consolar aquella | que | syn tu uista ser consolada non puede. E ruego te quando la querellosa letra
|
E-CancEstúñiga-132r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
la querellosa letra leeras piadosamente quieras contemplar en los seruicios et affectuoso amor de aquella | que | te la embia rogando·te non fallen en·ti duresa nin carestia de fe mis
|
E-CancEstúñiga-132r (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
gloriosamente con la sancta uictoria triunfando tornaste en la Grand Grecia non oluidando la peligrosa enpresa | que | con iusto titulo esfuerço peligro saber et manos lançaste e despoiaste del reyno al gallico
|
E-CancEstúñiga-132v (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
iusto titulo esfuerço peligro saber et manos lançaste e despoiaste del reyno al gallico rey | que | duque agora se llama. Te ruego pues tu enpresa con glorioso triunfo acabaste e
|
E-CancEstúñiga-132v (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
acabaste e otros sennores et communes tributos te fasen quieras uenir et non oluidar aquella | que | nunca te oluida. E non quieras menospreciar la grand constancia et lealtad de tus
|
E-CancEstúñiga-132v (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
non quieras menospreciar la grand constancia et lealtad de tus originales reynos et fieles uasallos | que | continuamente ruegan et fasen oracion por tu prospera uida deseando tu uenida et non con
|
E-CancEstúñiga-132v (1460-63) | Ampliar |
que1 | 1 |
que los arboles despoiados et fatigados del tempestuoso et trabaioso inuierno esperan la plasiente primauera | que | los cubra et uista de nueuas et uerdes foias et los orne de preciosas et
|
E-CancEstúñiga-132v (1460-63) | Ampliar |