Mot | Accepció | Frase | Situació | |
---|---|---|---|---|
más | 1 |
fue me enemigo el tiempo / e dio comigo al traues / do esperar es | mas | perder / otro bien que sepultura / que fino·se mi plaser / et nascio
|
E-CancEstúñiga-130r (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
Villançete. § Saliendo de un oliuar / | mas | fermosa que arreada / vi serrana que tornar / me fiso de mi iornada.
|
E-CancEstúñiga-130v (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
de quien non suele dar nada. § Si lealtad non me acordara / de·la | mas | lynda figura / del todo me enamorara / tanta ui su fermosura / dixe que
|
E-CancEstúñiga-130v (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
Vision muy triste de mi enamorada. § | Mas | triste que non Maria / aflita con mucha pena / vi tristeza en sennoria
|
E-CancEstúñiga-131r (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
aflita con mucha pena / vi tristeza en sennoria / que iniusto amor condena / | mas | bella que Madalena / cabellos cara llorosa / mostrando·se mas fermosa / la cara
|
E-CancEstúñiga-131r (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
iniusto amor condena / mas bella que Madalena / cabellos cara llorosa / mostrando·se | mas | fermosa / la cara syempre serena.
|
E-CancEstúñiga-131r (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
Del mesmo. § El que | mas | leal io fallo / d·estos paisanos nuestros / veo que tiene su cauallo
|
E-CancEstúñiga-131v (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
loquella / se reparten en dos partes / et con sus mannosas artes / quien | mas | puede mas repella / turumbela. § Nin les plaze de uençer / nin consienten ser
|
E-CancEstúñiga-131v (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
se reparten en dos partes / et con sus mannosas artes / quien mas puede | mas | repella / turumbela. § Nin les plaze de uençer / nin consienten ser uençidos
|
E-CancEstúñiga-131v (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
padesçido. Aunque segund mi fortuna con dubdosa et triste esperança biuo temiendo te sera | mas | plasiente oyr la presente que en·xecucion poner la petition de aquella. Por que
|
E-CancEstúñiga-132v (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
tantos infinitos peligros te ha guardado et de tantos triumfos et uictorias te ha coronado | mas | que a otro biuiente quieras uenir et non dilatar tu partida porque mi grand deseo
|
E-CancEstúñiga-133r (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
corona de palmeria. § Acabada su oracion / como quien planto fazia / mucho | mas | triste que Leda / sospirando asy desia / maldigo la mi fortuna / que tanto
|
E-CancEstúñiga-133v (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
annos ueynte et dos auia / dando leys en Italia / mandando a quien | mas | podia / soiusgando con su poder / a quien menos lo temia / en Africa
|
E-CancEstúñiga-134v (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
Ytalia / si seguieras tu uictoria / non contento de tu gloria / ganaras por | mas | memoria / oçidente con Thesalia. § Fvera tuya la trasmontanna / e Casia con la
|
E-CancEstúñiga-135r (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
uuestro grand seno / mas por dos mundos regir / non quesistes conquerir / por | mas | seguro rescebir / el summo plaser eterno.
|
E-CancEstúñiga-135r (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
como deue / rescebid la uoluntad / perdonando a quien se atreue / a dezir | mas | que non sabe / porque la uirtud se alabe / que anotar quanto en uos
|
E-CancEstúñiga-135v (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
passer solitario / soy tornado a padescer / triste et pobre de plaser. § Qvanto | mas | uos me matays / tanto mas io uos deseo / con quanto mal me mostrays
|
E-CancEstúñiga-136r (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
padescer / triste et pobre de plaser. § Qvanto mas uos me matays / tanto | mas | io uos deseo / con quanto mal me mostrays / resuscito quando os ueo
|
E-CancEstúñiga-136r (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
triste et pobre de plaser. § Avn que uos a mi matays / non sereys ya | mas | loada / e diran sy lo faseys / a·moro muerto grand lançada / pues
|
E-CancEstúñiga-136r (1460-63) | Ampliar |
más | 1 |
Como ueys dama fermosa / uos luego os enamorays / e quanto es | mas | peligrosa / tanto menos uos curays / pues sabed sy no asesays / y esta
|
E-CancEstúñiga-136v (1460-63) | Ampliar |