Mot | Accepció | Frase | Situació | |
---|---|---|---|---|
ignorar | 1 |
a notiçia de su marjdo ni parjentes. que los otros no lo | jnnoraran | . por do queda desnuda de honrra y fama sin los jnfinitos peligros
|
E-TristeDeleyt-018v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
de Proxida y Restituta. de Beatrjz y Anderonico. e posado no | jnnoro | . de Crusepolina y de Ruberto. de Alexandre y de Exseny.
|
E-TristeDeleyt-022r (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
vos la secuçion presta al tiempo neçesario. y de amor sus condiçiones | jnnorays | . ni avn ella quien es no sabeys. pues tales armas renunçia
|
E-TristeDeleyt-023v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
nj penan. desean fuyr nj sigen. aman desaman y qujeren. | hinnoran | saben olbidan libres catiuos alcançan. tiran abraçan y floxan. veen son
|
E-TristeDeleyt-030v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
desgrado. mueben sin fazer mudança. creen descreen y dudan. saben | jnnoran | el caso. pueden no pueden nj fuerçan. tristes alegres se yran
|
E-TristeDeleyt-030v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
el razonar de·la discreta senyora que con semejante stillo le dixo. | Jnnorabades | ? Innoraua: senyora: dixo la criada. Dixo la senyora.
|
E-TristeDeleyt-037v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
de·la discreta senyora que con semejante stillo le dixo. Jnnorabades? | Innoraua | : senyora: dixo la criada. Dixo la senyora. Sabe que
|
E-TristeDeleyt-037v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
amor y poca sperança el pensamjento del enamorado que casi a·si mjsmo | jnnoraua | . Mas llegado en aquel jstante del enamorado vn amigo: quanto a
|
E-TristeDeleyt-039r (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
quasos ay ser secreto / no biene de ser discreto / mas por | jnnorar | su caso / dezit vno que podra / solo fazer / mas qujen
|
E-TristeDeleyt-041r (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
cayo del caualo. El moço que para los remedios de su salut | jnnoraua | . quanto a el posible le ayudaria en tanto que tornado en su
|
E-TristeDeleyt-048v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
traspostado en el ser de·la merçe vuestra. E si por mjs | jnnorados | yerros causare a vuestra merçe aquel pensamjento. que por falta de amor
|
E-TristeDeleyt-051v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
en balança / fe y verdat en dudança / padezca la lealdat / | jnnore | voluntat el grado / humjldat la paçiençia / y firmeza continençia / yra
|
E-TristeDeleyt-060r (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
que no fuese arto claro al aserenado juyzio del amigo: mas | jnnoro | pues conoçio en ella que al no le plazia. y asi ablando
|
E-TristeDeleyt-061r (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
de·la senyora suya por via jndireta era requerjdo. § Presumi los que | jnnorays | a Diana quanta fue l·alegria que pudo auer el enamorado depues de
|
E-TristeDeleyt-061v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
Mas del villano bellaquo qu·en todo y por·todo la mouible natura | jnnora | fuyras. que el tal por ser tan lexos de·la vida e
|
E-TristeDeleyt-069r (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
agan al caso suyo. Aquj seas avjsada. porque yo no lo | jnnoro | . y no t·enganyes por tener voluntat. que aqueste amor entre
|
E-TristeDeleyt-070v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
serujr quanto en·la honrra nj deleytes d·aquella: por que lo | jnnora | todo. Pues entiende ahora ste secreto por vuestra vida senyora. Dixo
|
E-TristeDeleyt-071v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
en suma. y no speçificada mente. por que fuere mas benefiçio tuyo | jnnorar | que saber·lo. y d·otra parte que serja proseso jmfinito.
|
E-TristeDeleyt-075v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
me parece que aquel que tan·bien en·el prinçipio dize no debrja | jnnorar | el fin. Dixo la donzella. L·aue que pocas plumas tiene
|
E-TristeDeleyt-085v (1458-67) | Ampliar |
ignorar | 1 |
la donzella. Pues por merçe senyora aze de manera que yo no | jnnore | la entrada d·aquella. Respondio la madrjna. Soy muy contenta.
|
E-TristeDeleyt-086v (1458-67) | Ampliar |