«cabeçera cocho en çenjza para comer. e vna jarra de agua para beuer. E andouo con·el sostentamjento de aquel manjar quarenta jornadas fasta el monte de Dios que llamauan Oreb. E en todos aquellos quarenta dias e noches non comio mas. E por ventura podiera Dios apareja·lle en aquel desierto mesa de mejores e mas manjares. çiertamente si podiera, mas non lo fizo. Jten esso mesmo Adam el en·»