«fazen alongar de Dios, e de si mesmo. ca el que es de·los onbres mucho alabado nin conosçe a Dios njn al su estado, e sacan al onbre de·si mesmo a·las cosas mundanales en·las quales non han folgança verdadera los onbres sinon tan solamente passada como aves. E mucho mejor seria al onbre morar en si, e açerca de·si en su coraçon que non andar vagando.»